Jest to pies, który zalicza się według klasyfikacji FCI do grupy II pinczery, sznaucery, molosy, szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1. – molosy w typie mastiffa. Kraj, z którego pochodzi to Niemcy. Pies o wysokości 63 – 67,9 cm i wadzie 58 (+/- 5) kg, suka 58 – 63,6 cm, waga 48 (+/-5) kg. Numer wzorca FCI 147. Poddawany próbom pracy.
Śledząc historię jego przodków należy sięgnąć do okresu rzymskiego. Używano go w czasie pochodów legionu rzymskiego do ochrony ludzi i bydła, a także do eskortowania jeńców. Dodatkowym zadaniem było ciągnięcie zaprzęgów zawierających żywność i amunicję. Rasa powstała w wyniku krzyżówki rottweilera z psem z miasteczka Rottweil, w którym obozowali legioniści. W tych czasach różniły się one wyglądem od dzisiejszej sylwetki psa. Były smukłej i lekkiej budowy ciała o długim, haczykowatym ogonie.
W latach późniejszych psy te były wykorzystywane w roli psów pasterskich i rzeźnickich, które zaganiały zwierzę rzeźna na plac targowy. Zostały one zaliczone przez kynologa R. Strable’go pochodzącego z Niemiec, do psów pochodzących od psa bawarskiego z celtyckim rodowodem. 13 stycznia 1907 r. założono pierwszy Klub Hodowców Rottwailera, zaś w kwietniu tego samego roku Południowoniemiecki Klub Rottwailera. W r. 1921 oba kluby połączyły się i stworzyły Ogólnoniemiecki Klub Rottwailera. Dziś pełnią rolę psów obronnych. W r. 1910 dołączył do grona psów policyjnych. Jest wpisany na listę psów agresywnych.
O rottweilerze można powiedzieć, że jest to pies otoczony mitami. Okryte są złą sławą przez nagłaszanie wieści o pogryzieniach. Mało kto wie, że są to psy obdarzone inteligencją, zrównoważeniem psychicznym i mają duży stopień karności.
Jego postawa emanuje siłą. Mocna i duża postać o niedługich łapach. Sylwetka o zwartej i silnej budowie powoduje, że jest on silny, zręczny i wytrzymały. Oprócz mocnej budowy, ma też silny charakter. Dlatego potrzebuje silnego i konsekwentnego prowadzenia. Gdy jest nieodpowiednio prowadzony przez niedoświadczonego lub nieodpowiedzialnego właściciela, będzie skłonny do agresji. Nie można jednak powiedzieć, że wynika to z jego instynktu. Towarzyszące opinie o tym, że rottweiler jest agresywny, wynikają z niewiedzy i braku konsekwencji człowieka. Za agresywność psa odpowiada jedynie człowiek. Ten pies to połączenie kilku cech. Jest silny i odważny, jest opanowany i życzliwy. Uwielbia dzieci i wykazuje przywiązanie do właściciela. Chętnie się szkoli, jest posłuszny i cierpliwy. Do ataku dojdzie jedynie w przypadku wyczucia zagrożenia właściciela, jego rodziny, domu i otoczenia, oraz jego samego. Odpowiednia socjalizacja bez trudu zrobi z niego psa domowego.
Bardzo ważne, ze względu na siłę zwierzęcia, należy kupować rottweilery w sprawdzonych i doświadczonych hodowlach. Dzięki temu, można sprawdzić, jakimi cechami odznaczają się rodzice szczeniaka. Nawet odrobina domieszki innego psa może wykształcić w nim psa działającego destrukcyjnie, lub psa agresora. Socjalizacja powinna być przeprowadzana przez specjalistę.
Jest to rasa, która jest odporna na choroby i nie podlega infekcjom. Z racji swojej wielkości i wagi, może być narażony na dysplazję stawów biodrowych. Istnieje także ryzyko skrętu żołądka.